HASAN GÜMÜŞ'TEN ANALIK VE BABALIK KAVRAMLARINA MİZAHİ BİR YAKLAŞIM

ANA “BABA” GÜNÜ

İnsanın başına bir komiklik musallat olmasın, başlıyorsun saçmalamaya. Ancak keyif veren saçmalamadır bu.

Bir de saçmalamak bulaşıcı hastalıklardan değildir derler, inanmayın !..

Aslında saçmalamak zormuş, ne var ki bir mizahçı olarak fazla zorlanmıyorum saçmalarken.

Babalar günü arifesinde nelerin anası var da babası yok, onu düşünmeye başladım.

Bir de nelerin babası var da , anası yok ?

Ana dili var, baba dili yok.

Ana cadde var, baba cadde yok.

Ana hat var, baba hat yok.

Anason var, babason yok

Düşündükçe insan çileden çıkıyor…

Analiz var, babaliz yok.

Anatomi var, babatomi yok.

Anarşi var, babarşi yok.

Ananas var, babanas yok.

Analarla keçileri kaçırmadan bu kez “baba”lar alternatif oluyor.

Babacan var, anacan yok.

Babayiğit var, anayiğit yok.

Babaeski var, anaeski yok.

Şambabası var, şamanası yok.

Bir baba olarak rahatladım biraz. Babalar günü geldi ne de olsa…

Baba hindi kabarır, ana hindi kabarmaz. Kısaca dostlar kiminin anası var, babası yok;

kiminin de babası var, anası yok.

Kiminde ikisi de yok …

Ama sorun değil, “Analık” bir de “Babalık” bulabiliriz.

Mizahın hoşgörülü, gülen ve düşündüren dünyasından herkese esenlikler…

HASAN GÜMÜŞ

YAZARLAR

ETİKETLER

ETKİNLİK