Sıramı bekliyordum. Genç berber küçük çocuğun tıraşını bitirmek üzereydi. Berber, çocuğa:
"Okula gidiyor musun?" diye sordu. Çocuk, gitmiyorum, deyince, baba devreye girdi:
"Ana sınıfına gidiyor da bugün tıraş bahanesiyle okulu astık baba oğul." dedi.
Tıraş bitti. Baba, oğluna, tıraş parasını öderken: "Bundan sonra tıraş parasını okul harçlıklarından biriktirirsin." dedi şakayla karışık."
"Öğrencilik bitinceye kadar baba öder. Sonra..." diyerek söze girdim. Sözümü bitirmeden berber girdi araya. Berber, doluymuş bu konuda; dökülüverdi:
"Babam beni hiç berbere götürmedi çocukluğumda. Hep kendisi tıraş etti para vermemek için. Aslında beğenmezdim tıraşını. Berberde tıraş olmayı çok isterdim diğer çocuklar gibi doğrusu. Merak da ediyordum berber koltuğunda oturmayı."
"Baban hiç mi?.."
"Hiç değilse de..."
"Ona, bak, görürsün, bir gün, berber olup senin başını sıfıra vuracağım." dedim.
"Vurdun mu?"
"Vurdum. Küçük yaşta berber çırağı oldum. Sıkıntılar çektim. Dayak yedim. Bu işi öğrendim. Artık tek başıma saç kesebiliyordum. Babama, gel baba, artık seni tıraş edebilirim, dedim. Babam, geldi, benimle övünerek koltuğa oturdu. Yıllar önce planladığımı uyguladım. Makineyi sıfıra ayarladım. (O ara makineyi, usturayı gösteriyordu.) Babamın bütün saçlarını döktüm aşağıya. Usturayla kazınmış gibi oldu babamın başı. O da şaşırdı ama..."
"Kızmadı mı?"
"Kızsa ne olacak! Ben de kızardım çocukken. Yapacak bi şey yok!"
"..."
"Benim babam güzel adam!"
"Sonra senin koltuğuna oturdu mu tıraş için?"
"Oturmaz olur mu? Hep ben keserim onun saçlarını. Aramız çok iyi."
"Onun sayesinde mi berber oldun yani?
Gülümsedik.
Berber sustu. Baba ile çocuk, iyi günler, dileyip gittiler. Ben de makas seslerine dalıp gittim. Sıfıra vuruşlar geçti aklımdan film şeritleri gibi.
O sıfıra vuruşlardır gönül yaralarını solgun güllere dönüştüren.
SIFIRA VURDUM
Sıramı bekliyordum. Genç berber küçük çocuğun tıraşını bitirmek üzereydi. Berber, çocuğa:
"Okula gidiyor musun?" diye sordu. Çocuk, gitmiyorum, deyince, baba devreye girdi:
"Ana sınıfına gidiyor da bugün tıraş bahanesiyle okulu astık baba oğul." dedi.
Tıraş bitti. Baba, oğluna, tıraş parasını öderken: "Bundan sonra tıraş parasını okul harçlıklarından biriktirirsin." dedi şakayla karışık."
"Öğrencilik bitinceye kadar baba öder. Sonra..." diyerek söze girdim. Sözümü bitirmeden berber girdi araya. Berber, doluymuş bu konuda; dökülüverdi:
"Babam beni hiç berbere götürmedi çocukluğumda. Hep kendisi tıraş etti para vermemek için. Aslında beğenmezdim tıraşını. Berberde tıraş olmayı çok isterdim diğer çocuklar gibi doğrusu. Merak da ediyordum berber koltuğunda oturmayı."
"Baban hiç mi?.."
"Hiç değilse de..."
"Ona, bak, görürsün, bir gün, berber olup senin başını sıfıra vuracağım." dedim.
"Vurdun mu?"
"Vurdum. Küçük yaşta berber çırağı oldum. Sıkıntılar çektim. Dayak yedim. Bu işi öğrendim. Artık tek başıma saç kesebiliyordum. Babama, gel baba, artık seni tıraş edebilirim, dedim. Babam, geldi, benimle övünerek koltuğa oturdu. Yıllar önce planladığımı uyguladım. Makineyi sıfıra ayarladım. (O ara makineyi, usturayı gösteriyordu.) Babamın bütün saçlarını döktüm aşağıya. Usturayla kazınmış gibi oldu babamın başı. O da şaşırdı ama..."
"Kızmadı mı?"
"Kızsa ne olacak! Ben de kızardım çocukken. Yapacak bi şey yok!"
"..."
"Benim babam güzel adam!"
"Sonra senin koltuğuna oturdu mu tıraş için?"
"Oturmaz olur mu? Hep ben keserim onun saçlarını. Aramız çok iyi."
"Onun sayesinde mi berber oldun yani?
Gülümsedik.
Berber sustu. Baba ile çocuk, iyi günler, dileyip gittiler. Ben de makas seslerine dalıp gittim. Sıfıra vuruşlar geçti aklımdan film şeritleri gibi.
O sıfıra vuruşlardır gönül yaralarını solgun güllere dönüştüren.
HAYRİ SARI
ETİKETLER
cinaraltikultursanat@gmail.com
YAZARIN DİĞER YAZILARI
GÖZLERİM ÇOCUKLARDA VE KÖPEKLERDE