ÖYKÜ TADINDA...
HAYIRSIZ SEVDALARA
Düşler diyarında yosun gözlü yalnızlıktır hasretin adı. Saçlarını okşamak hayaller ülkesinde peri kızının. Ve sevişmek yüreğin derinliklerinde, geç olmayan zamanlarda yakalanan sevgiliyle…
Seni yaşamak isterdim; yüzyıllık yalnızlığımda, adı konmamış kilitlerimi kırıp da yaşamak… Seni yaşamak isterdim tatmak için tüm renkleri gözlerinden. Salıvermişken dünyanın iplerini vurdumduymaz namelere, sadece seni yaşamak… Zaten yaşamak dediğin nedir ki?... Kollarında bir umutla sevinç tohumları salıvermek toprağa. Yaşamak dediğin nedir ki?...Gözlerinin derinliğinde kısacık bir şiir… Ne demiş şair:
“yüreğim diyorum, kekeme
alıngan, serseri yüreğim
sen nerden bilebilirsin
bir şiirin nasıl yazıldığını” (1)
Buyursun gelsin isterse yeryüzünün tüm çığırtkanları, haykırsınlar acılarıma inat sevdalarımın yaralarını deşercesine…
Sevdalarım kadarmış ömrüm ve sevdiğimin gülüşündeymiş tüm yaşamım. Sevdalarım sevdalarımı bensiz yaşayabiliyorsa varsın kahrolsun tüm benliğim. Ben de konar göçerim bu rüyadan. Yağmurlar yağar belki kararmış yüreğime…
Sen seni yaşamak nedir bilir misin? Kaç kişiliktir yalnızlık dedikleri? Dönüp de evrene haykırmak ve söyleyebilmek;
“hayat zamanda iz bırakmaz
bir boşluğa düşersin bir boşluktan
birikip yeniden sıçramak için,
elde var hüzün” (2)
Hani zaman gelir de ağlamak ister ya insan. Hani acıyla dolu kabusların ardından hıçkırarak uyanır ya. Hani yüreğin burkulur ya hüzünlü bir şarkıyı duyduğun an. Seni yaşamak budur işte…Yaşamak ve yok olmak o an…
İnan ki sevdam sensiz buralar soğuk. Sensiz buralar ayaz. Ve sensiz buralarda çok üşüyorum… Karanlıklar saldırıyor bütün benliğime. Haykırmak istiyorum karanlıklarımı yırtarcasına…
“Neredesin hayırsızım?” diyebilmek gözyaşları içinde. Sevdanın tüm şiirlerini okuyabilmek hasretten yana:
“sen yoksun artık anla yeryüzünde bir o var
onun elleri var, gözleri, dudakları
anlarsın tenin beslediği zaman toprakları
ve hala seversin zaman bitinceye kadar” (3)
(1) Ahmet Telli (2) Attila İlhan (3) Ümit Yaşar
HAKAN KOÇAR