MELEK KAVŞUT'TAN "YOKSUL AYŞE" ŞİİRİ

MELEK KAVŞUT

YOKSUL AYŞE

Ağlıyor garip garip yoksulluk içinde

Elini açıp yalvarınca ayşe

Yirmi birinci yüz yılda, bilgi çağında

Ayakları yalın geziyor Ayşe

Komşular geziyor uzayda ayda

Biz kaldık ayazda karda boran da

Hasta inliyor ilaçsız yatakta

Elleri nasırlı geziyor Ayşe

Ekmek bekliyor evde on nüfus

Sinemaya tiyatroya kalmadı heves

Ekmek kuyruğunda tükenecek nefes

Ayazda hırkasız geziyor Ayşe

Nasıl bir düzen bu sefalet diz boyu

Benzemiyor kendine havası suyu

Karalar içinde düğünü toyu

Saçlarını tutup yoluyor Ayşe

Vakur sesi geçmiyor saraydan handan

Yüreği elinde hergün yollarda

Umudu artık yaban ellerde

Yoksulluk içinde bekliyor Ayşe