HAKAN KOÇAR'DAN ÜÇ ŞİİR ÇINARALTI SAYFALARINDA

LA BELLE FEMME

Yürüdüm karanlık dehlizlerinde hayatın

İçimde bir deli çocuk ve ben...

Ahh ! La belle femme

Ne güzel hayaldi düşünmek seni

Yorulup dinlendiğim ruhumun kıyılarında...

Şimdi gitmek zamanı yaklaşırken ağır ağır

Bırak kalsın dudaklarımda dudaklarının burukluğu

Unutma sakın gözlerimi

Armağanın olsun anıların yorgunluğu...

Belki bir gün bir yerde karşılaşırız kimbilir

Ben kırlarda papatya,sen kırmızı bir gül

Bilirsin ben senin kır papatyandım ya hani...

Ahh ! La belle femme

Ne güzel rüyaydı görebilmek seni

Uykusuz gecelerimin en karanlık anlarında...

Şimdi gitmek zamanı yaklaşırken ağır ağır

Bırak kalsın bağrıma bastığım bu ince kahır

Unutma sakın ellerimi

Her çizgisine dudaklarının dokunduğu...

Başka bir zamanda başka bir hayatta kimbilir

Ben dağlarında rüzgar, sen kıyılarımda meltem

Bilirsin dağlar rüzgarsız olmaz ya hani...

Ahh ! La belle femme

Ne güzel şeydi yaşamak seni

Başıboş yıllarımın virane sokaklarında...

Şimdi gitmek zamanı yaklaşırken ağır ağır

Bırak kalsın saçlarıma yazdığın o beyaz satır

Unutma sakın yüreğimi

İçinde kutsal bir dua gibi adının okunduğu...

Ötelerde bir yerde, belki yakın belki uzakta Kimbilir

Ben beyaz atlı prens, sen masum prenses

Bilirsin masallar hep güzel biter ya hani...

Ahh ! La belle femme

Ne güzel şeydi yalan da olsa

Sevdiğini düşünebilmek beni...

HAKAN KOÇAR