GÜLSEREN DELİBAŞ'TAN AKROSTİŞ ŞİİR : "YALNIZCA VEDA"
YALNIZCA VEDA
(Akrostiş)
Giderken ne bıraktın da, döneceğin ne malum,
ve belki aptalca ama
benim seninle dolu ne bu halim
Üttün bütün bilyalarımı,
yıktın kumdan kalelerimi
sildin kumsaldaki izlerini
peki ya kalbim hala niye sızlıyor
Lanet olası aşkını al başına çal
kahrolası taktığın künyeyi de
yeminler edip yaktığımız ateşi de
Sürün diyorum ama, beddua değil
dua hiç değil , umut şelalesi koynuna boşalsın,
sağanak fırtınalı yağmurlar kupkuru toprağına yağsın
Ellerin açık mevladan dilerken çıkışlar
tüm çarelerin volkan ağzı gibi yansın
yangınlarını kutup denizleri sarsın
Rahat etmeyesin demiyorum
her şey en bolundan olsun
madden, manen, fiziken sınırların yok olsun
Etmeden gittin çünkü bana veda
sormadan gittin ne yaparsın benden sonra
saymadan gittin ömrüm var mı daha
Ne çare kıyamam ki ben hala sana
benim ne duamsın ne de beddua
yalnızca veda
gülkurusu bir taşa sarı yazıyla
hala ilk günkü kadar seviyorum
ama elveda
GÜLSEREN DELİBAŞ