EĞİTİMCİ, ŞAİR,YAZAR,RESSAM GÖNÜL AYAR ÜNAL'DAN "ANNEM" ŞİİRİ

GÖNÜL AYAR ÜNAL

ANNEM

Ayakkabılarının içine saklardım küçücük ayaklarımı.

Sandığının sırlarını paylaşırdım

Elbiselerini giyince.

En çok da kaybolmayı severdim gözlerinin içinde.

Meğer çocuk kalbimden taşmış sevgin.

Büyüyünce ayaklarım ,

Büyüyünce kollarım,

İçimdeki anne de büyümüş.

Fırtınalar esince denizlerimde,

Kayalara çarpınca gemilerim

‘En çok ben bilirim’ hallerim oldu elbet.

Çıkamadığın zaman hırçın dalgalarımdan,

En fazla,

“Anne olunca sen de anlarsın”

alttan almaların…

Sevmenin karşılıksız, derin mavileri,

“Gözüne yaş ,tırnağına taş değmesin”leri

“Aramızda kalsın” lı küçük sırları tutmayı

Büyütmüşüm bilmeden.

Kendi fırtınanı unutup sığınak olmanı

Özlüyorum derinden.

Şimdi

adımlarım kendi yolunda,

ama her dönüşte

ayak izlerin var toprağımda.

Çiçek bahçesi sözlerin dökülüyor rüyalarıma,

Her durakladığımda.

Kalbimde sen,

Arkamda gölgen, karşımda yansıyan ışıksın annem.