BİR HAYRİ SARI ŞİİRİ : "GÜLÜŞ ARARIZ ACIYI SARA SARA"

GÜLÜŞ ARARIZ ACIYI SARA SARA

acılar buluşturur sevinç tutsakken
gözlerimiz güler gönül ağlarken

çocukluk yaralı bir yürekti
kardeşe ana baba okul öncesi işçi
okuyan prangadan kurtulacaktı

yaşamı ördü tel tel yoruldu yürek
yaramaz dinlendirirmiş tutukevi
ora da memleket der Yunus dilli
çatlar beyin herkesi düşünürken
beslenemeyen düşer erken

zor dünyayı kucaklamak
insanlık için yaşarken

yorumcular
herkes ağlarken gülene deli derler
herkesin yapamadığını yapan deliye
veli derler de türbe dikerler
şekerleme yerler tekerleme düzerler

eğitim için dövmüşler büyükler
en büyük dövücü en büyük övücüdür
acı makam atladıysa
hele bir yere başkan ya da öncüyse
sorulmaz o zaman soy sop kan
barış çubuklarıyla donanır vatan
öksüz kahraman olur destan

ah be düşmüşse bir de
çıkamamışsa kuyudan acı
olamamışsa hancı ya da hacı
"bir garip ölmüş diyeler"dekidir o
Yunus yok ki anlatsın hâlince

iyi insanlarız ya
düşünmeyiz eylem öncesi
karar veririz iyi kitabı okumadan
filmin resmin iyisini aramayız
sunulan iyidir bize gününe göre


didişip çiğneriz güzel çiçekleri
özleriz barışı milattan önceden beri

eski gülüşü gömeriz ağıt yakarız
yeni gülüş ararız acıyı sara sara

HAYRİ SARI